Τα μανιτάρια μορχέλες ποικίλουν σε μέγεθος. Διαθέτουν καπάκια που είναι επιμήκη, σε σχήμα κώνου, βολβώδη ή σε σχήμα αυγού. Είναι προσαρτημένα σε μικρά, τραχιά στελέχη. Το καπάκι έχει διάμετρο 2-7 εκατοστά και κυμαίνεται σε χρώμα από ξανθό, ανοιχτό καφέ, γκρι, έως σκούρο καφέ.
Διαθέτει ένα κοίλο, κυψελοειδές εξωτερικό που αποτελείται από πολλές ακανόνιστες οπές και συνδέεται άμεσα με το στέλεχος. Το στέλεχος είναι λευκό και έχει μήκος από 2 έως 9 εκατοστά.
Χαρακτηριστικά του μύκητα
Οι μορχέλες (Morel), βοτανικά ταξινομημένες ως Morchella esculenta, είναι άγριο, βρώσιμο καρποφόρο σώμα ενός υπόγειου οργανισμού γνωστού ως μυκήλιο. Ανήκουν στην οικογένεια Morchellaceae. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη μανιταριών μορχέλας, που βρίσκονται σε περιοχές πέρα από το βόρειο ημισφαίριο. Επίσης γνωστό ως True Morel, Yellow Morel, Common Morel. Οι μορχέλες μπορούν να βρεθούν σε βοσκότοπους, οπωρώνες και λιβάδια με τραχύ έδαφος. Επίσης κοντά σε στάχτες και προσκολλημένες σε ρίζες μηλιάς. Μπορούν να βρεθούν σε καμένα δάση την άνοιξη μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά. Τα μανιτάρια Morel δεν μπορούν να καλλιεργηθούν λόγω των ευαίσθητων συνθηκών ανάπτυξής τους. Η συγκομιδή τους γίνεται για μικρό χρονικό διάστημα, την άνοιξη. Λόγω της σπανιότητάς τους, η υψηλή τιμή πώλησης, ποικίλλει κάθε χρονιά.
Παρά τη σπανιότητα τους, τα μανιτάρια Morel είναι μία πρώτη ύλη, που αποζητούν αρκετοί σεφ ανά τον κόσμο. Επιλέγονται από εστιατόρια υψηλής γαστρονομίας λόγω του ασυνήθιστου σχήματος τους, τη βαθιά γεύση τους και την περιορισμένη διαθεσιμότητα τους.
Μορχέλες 
Μορχέλες
Διατροφική αξία
Τα μανιτάρια Morel είναι μια εξαιρετική πηγή ινών, σιδήρου και μαγγανίου. Επίσης περιέχουν χαλκό, φωσφόρο, ψευδάργυρο, βιταμίνες D, E, K και B, κάλιο και ασβέστιο.
Οι μορχέλες στην γαστρονομία
Τα συγκεκριμένα μανιτάρια δεν πρέπει να καταναλώνονται ωμά. Τόσο οι μίσχοι όσο και τα καπάκια είναι βρώσιμα και συνήθως σοτάρονται με βούτυρο, αλάτι και πιπέρι ή μαγειρεύονται με κρασί ή σάλτσες με βάση την κρέμα. Οι μορχέλες πρωταγωνιστούν σε πιάτα ζυμαρικών και σε ριζότο. Κατά την προετοιμασία, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα φρέσκα μανιτάρια Morel είναι πολύ ευαίσθητα και μπορούν εύκολα να καταστραφούν.
Συναντάμε πολύ συχνά τη χρήση αποξηραμένων μανιταριών του είδους. Τα Morel συνδυάζονται άρτια με τα αγγλικά μπιζέλια, τα σπαράγγια, το κρεμμύδι, το σκόρδο. Μετά το σοτάρισμα σβήνουμε με λευκό κρασί, ξηρό βερμούτ, λικέρ κεράσι ή χυμό λεμονιού. Τα λουκάνικα και το μπέικον προσδίδουν μια ιδιαίτερη γεύση στα μανιτάρια. Το σχοινόπρασο και το εστραγκόν είναι μυρωδικά που χρησιμοποιούνται κατά το μαγείρεμα της μορχέλας. Όταν μαγειρευτεί το μανιτάρι, δίνει την αίσθηση του κρέατος με μια βαθιά γήινη γεύση. Επίσης έχει αρώματα καρυδιάς και μία ξυλώδη γεύση.
Είναι ένα από τα πιο δημοφιλή βρώσιμα μανιτάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες και είναι γνωστά με πολλά ψευδώνυμα, συμπεριλαμβανομένων των “molly moochers”, “hickory chickens” και “dryland fish”.Διατηρούνται μέχρι μία εβδομάδα όταν φυλάσσονται στο ψυγείο και μέχρι ένα έτος σε ξηρή μορφή.
Ιστορία και εμπόριο
Οι μορχέλες αναπτύσσονται μόνο στην άγρια φύση και είναι εγγενείς σε περιοχές πέρα από το βόρειο ημισφαίριο. Καταγράφηκαν για πρώτη φορά το 1753 στο Mycologist Carl Linnaeus’s Species Plantarum και αναταξινομήθηκαν το 1801 από τον Σουηδό μυκολόγο Elias Magnus Fries.
Σήμερα, τα μανιτάρια Morel μπορούν να βρεθούν σε φρέσκες μορφές στις αγορές και σε ξηρή μορφή. Το εμπόριο τους ευδοκιμεί ιδιαίτερα στον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Τουρκία, την Ισπανία, την Ινδία, το Πακιστάν, το Ισραήλ, την Κύπρο, την Κίνα και την Αυστραλία.
