Το Passion Fruit, στα Ελληνικά Παθανθές το εδώδιμον, στα Λατινικά Passiflora edulis είναι ένα είδος αναρριχητικού φυτού της οικογένειας των Παθανθών. Εγγενές στη Βραζιλία, την Παραγουάη και τη Βόρεια Αργεντινή. Στην Ελλάδα είναι επίσης γνωστό ως Πασιφλόρα ή Πασιφλώρα. Ο καρπός του είναι ευρύτατα γνωστός με ονομασίες όπως φρούτο του Πάθους και μαρακούγια στη Πορτογαλλία. Επίσης μαρακουζά στην Ισπανία, μοβ γκραναντίλλα στη Νότια Αφρική και γκρεναντίλλ στη Γαλλία. Στη Νότια Αφρική, το μεν φυτό αποκαλείται Elephant tree και ο καρπός Elephant fruit .
Καλλιέργεια και περιγραφή
Εμπορικά, καλλιεργείται στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές για τα γλυκά σπορώδη φρούτα του Φύεται ευρέως σε αρκετές χώρες της Νότιας Αμερικής, την Κεντρική Αμερική, την Καραϊβική, την Αφρική, τη Νότια Ασία, το Ισραήλ, την Αυστραλία, τη Χαβάη και τις ΗΠΑ.
Στην Ινδία, η κυβέρνηση της Άντρα Πραντές άρχισε να αναπτύσσει φρούτα του Πάθους στη δασική περιοχή Chintapalli, προκειμένου να τεθούν στη διάθεση των κατοίκων της περιοχής. Ο καρπός βρίσκεται επίσης και στις ζούγκλες του Assam όπου είναι γνωστός στους ντόπιους ως “lota bel“.
Το φρούτο του Πάθους έχει σχήμα στρογγυλό έως ωοειδές, χρώμα κίτρινο ή σκούρο μοβ με την ωρίμανση,. Το εξωτερικό του είναι μαλακό προς σφιχτό, το εσωτερικό του είναι ζουμερό γεμάτο με πολυάριθμα σπόρια. Ο καρπός είτε τρώγεται με κουτάλι, είτε γίνεται χυμός και συχνά ο χυμός του προστίθεται σε άλλους χυμούς φρούτων για την ενίσχυση του αρώματος.
Φρούτο του Πάθους 
Φρούτο του Πάθους
Ετυμολογία
Το “φρούτο του Πάθους” (με κεφαλαίο “Π“) ονομάζεται διότι είναι ένα από τα πολλά είδη του λουλουδιού του Πάθους, που οδηγεί στην αγγλική μετάφραση του λατινικού γένους ονόματος, Passiflora. Το όνομα δόθηκε από τους Ισπανούς ιεραποστόλους στη Νότια Αμερική, λόγω της παραπομπής του άνθους με το Σταυρό του Μαρτυρίου. Ως μια επεξηγηματική βοήθεια, ενώ προσπαθούσαν να προσηλυτίσουν στο Χριστιανισμό, τους αυτόχθονες κατοίκους.
Ποικιλίες
Υπάρχουν αρκετές ξεχωριστές ποικιλίες των φρούτων του Πάθους με σαφώς διαφορετικές εξωτερικές εμφανίσεις. Η ξανθόκαρπη ποικιλία (flavicarpa), γνωστή ως Golden Passion Fruit, μπορεί να φτάσει το μέγεθος ενός γκρέιπφρουτ. Έχει ένα λείο, γυαλιστερό, φωτεινό φλοιό και έχει χρησιμοποιηθεί ως ρίζωμα για το Purple Passion Fruit στην Αυστραλία. Η σκούρα μοβ ποικιλία edulis, είναι μικρότερη από ένα λεμόνι, αν και είναι λιγότερο όξινη από ό,τι το κίτρινο φρούτο του Πάθους και έχει πλουσιότερο άρωμα και γεύση.
Αρκετές ποικιλίες φρούτων του Πάθους είναι πλούσια σε πολυφαινόλες και οι κίτρινες ποικιλίες του καρπού, βρέθηκαν να περιέχουν κυανογόνους γλυκοζίτες στη φλούδα και στο χυμό.
Χρήση στη διατροφή
Το φρούτο αυτό, το οποίο είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α και βιταμίνη C, τρώγεται φρέσκο ως καρπός ή ως συστατικό φρουτοσαλάτας, μους, σορμπέ, κοκτέιλ, χυμού ή σιροπιού.
Χρήση για ιατρικούς σκοπούς
Στη Νότια Αμερική, το φρούτο του πάθους χρησιμοποιόταν ευρέως στην παραδοσιακή ιατρική για την καταπολέμηση του άγχους, της αϋπνίας, του άσθματος, της βρογχίτιδας, και των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος. Στη Βραζιλία, το έγχυμα των φύλλων του χρησιμοποιείται ως ηρεμιστικό. Στις Αντίλλες, τα φύλλα χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση της αρτηριακής υπέρτασης.
Στη Γαλλία, για τα ιάματα με βάση την Passiflora προτιμάται ένα άλλο είδος της, η Passiflora incarnata. Οι δύο ποικιλίες μοιάζουν εξαιρετικά μεταξύ τους τόσο σε μορφολογικό όσο και σε μικροσκοπικό επίπεδο. Παρ’όλα αυτά, οι ελάχιστες μορφολογικές διαφορές μεταφράζονται σε μια σημαντική διαφοροποίηση στις αγχολυτικές τους ιδιότητες. Σε ποσότητα 125 mg/kg, το εκχύλισμα μεθανόλης από την Passiflora incarnate παρουσιάζει σημαντική αγχολυτική δραστηριότητα. Ενώ εκείνο της Passiflora edulis καμία απολύτως δραστηριότητα προς αυτή την κατεύθυνση.
Προς το παρόν η επιστημονική κοινότητα δεν έχει αναγνωρίσει αντικειμενικά και επίσημα τυχόν ευεργετικές ιδιότητες της Passiflora edulis. Αξίζει να σημειωθεί πως έχουν περιγραφεί ορισμένες βραχυπρόθεσμες παρενέργειες από την κατανάλωση εγχύματος των φύλλων της. Το φυτό παρουσιάζει τοξικότητα σε ό,τι αφορά το πάγκρεας, το ήπαρ και τη χολή, τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα.
Κασπός Φρούτου του Πάθους 
Ανθός Φρούτου του Πάθους
Η παραδοσιακές ιατρικές χρήσεις της Passiflora edulis
- Υπέρταση: χυμός του φρούτου ή αφέψημα των φύλλων, από το στόμα.
- Αϋπνία, άγχος: αφέψημα από το φλοιό ή τα λουλούδια του φυτού με χυμό λεμονιού, για γαργάρα.
- Διουρητικό: αφέψημα από ξερές ρίζες, από το στόμα.
- Σκορβούτο: κατανάλωση του φρούτου (που είναι πλούσιο σε βιταμίνη C).
- Άσθμα: ξηρά φύλλα, για κάπνισμα (τσιγάρο ή πίπα).
- Συμπτώματα εμμηνόπαυσης: αφέψημα των φύλλων, για πόση, με προσθήκη μελιού για γλυκύτητα μεταξύ των γευμάτων.
- Εξάρτηση από αλκοόλ ή μορφίνη: αφέψημα αποξηραμένων φύλλων, από το στόμα.
Λάδι φρούτου του Πάθους
Το λάδι των φρούτων του Πάθους εξάγεται από τους σπόρους και αποτελείται κυρίως από λινελαϊκό οξύ με μικρότερες ποσότητες ελαϊκού οξέος και παλμιτικό οξύ. Έχει ποικίλες εφαρμογές στην κατασκευή καλλυντικών χρησιμεύει επίσης ως ανθρώπινη ή ζωική τροφή.
