Μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, το Petrus ήταν ένα ταπεινό κρασί της περιοχής του Pomerol, στη δεξιά όχθη του Μπορντό. Η Madame Loubat έκανε τα πάντα, όμως, για να επιβάλει το κρασί της στην αγορά. Σκέφτηκε να στείλει στη βασιλική οικογένεια της Μεγάλης Βρετανίας μια magnum φιάλη Petrus ως δώρο για τους αρραβώνες της πριγκίπισσας Ελισάβετ με τον Φίλιππο, με την ελπίδα να εξασφαλίσει και μια πρόσκληση στο γάμο.
H πολυπόθητη πρόσκληση έφτασε, και το άγνωστο μέχρι τότε Petrus μπήκε στα ποτήρια των προσκεκλημένων και άρχισε να συζητείται.Ήταν 1947.
Ιστορία
Το 1960, μετά το θάνατο της Madame Loubat, το Château περνάει στα χέρια του Jean-Pierre Moueix, ενός φιλόδοξου γαιοκτήμονα και εμπόρου κρασιών.Με μόλις 110 στρέμματα γης φυτεμένα με Merlot δημιουργεί ένα από τα πιο ακριβά κρασιά στον κόσμο!
Το ιδιαίτερο terroir του, που είναι εντελώς διαφορετικό ακόμα από τους γείτονές του, τα Vieux Château Certain και La Fleur Petrus. Η διαφορά γίνεται έντονα αντιληπτή καθώς περπατάς στον αμπελώνα και παίρνεις στο χέρι σου μια χούφτα χώμα μπλε αργίλου, τόσο συμπυκνωμένη που μοιάζει με μπετόν. Ο συνδυασμός της συγκεκριμένης σύστασης του εδάφους με το αμμοαργιλώδες υπέδαφος είναι τόσο σπάνιος -και καθοριστικός για το αμπέλι, ώστε κάνει τη γεύση του Petrus μοναδική.
Παραγωγή ανά έτος
Για την παραγωγή μόλις 4.000 κιβωτίων το χρόνο, 180 εξειδικευμένοι τρυγητές βρίσκονται υπ’ ατμόν για να τρυγήσουν, ει δυνατόν μόνο σε μία μέρα, τα σταφύλια τη στιγμή της μέγιστης ωρίμασής τους και μόνο τις απογευματινές ώρες (για να αποφευχθεί η πρωινή υγρασία). Έπειτα, υπάρχουν τα ολοκαίνουργια για κάθε τρύγο δρύινα βαρέλια και οι παραδοσιακές τσιμεντένιες δεξαμενές, με το πολύτιμο περιεχόμενό τους να δοκιμάζεται καθημερινά.
Στόχος των οινοποιών που εργάζονται στο Petrus είναι να διατηρηθεί η φρεσκάδα του Merlot μέσα στη φιάλη. Γιατί, όπως λέει και ο σημερινός ιδιοκτήτης της επιχείρησης, Christian Μoueix,
«Tο κρασί είναι σαν τον άνθρωπο. Εάν χαθεί η φρεσκάδα του, δεν επιστρέφει»…