Το Τατάκι είναι η Ιαπωνική τεχνική παρασκευής κρέατος ή ψαριού.
Συνηθέστερα, τα steak ή τα φιλέτα βοείου κρέατος χρησιμοποιούνται σε αυτό το στυλ επεξεργασίας. Αυτό συμβαίνει διότι μία τέλεια κοπή της πρωτεϊνης αποδίδει ομοιομορφία του μαγειρέματος, σε όλες τις πλευρές.
Το προϊόν που επεξεργάζεται είναι βραχυπρόθεσμα μαγειρεμένο σε δυνατή φωτιά και αφήνεται ακατέργαστο στη μέση. Το Bonito ήταν πάντα το προτιμώμενο ψάρι για το Τατάκι, αλλά πρόσφατα ο τόνος και ο σολομός έγιναν πιο δημοφιλείς επιλογές.
Μέθοδος παρασκευής
Αρχικά, η πρωτεϊνη τοποθετείται για περίπου μια ώρα σε ένα παρασκεύασμα σάλτσας σόγιας, ζάχαρης και χυμού λεμονιού ή yuzu. Επίσης πολλές φορές παρατηρείται το μείγμα να περιέχει τριμμένο τζίντζερ ή lemongrass.
Το κρέας ή τα ψάρια που έχουν παρασκευαστεί με την αυτή τη τεχνική “θωρακίζονται” από όλες τις πλευρές. Στη συνέχεια τοποθετούνται σε παγόλουτρο και αφήνονται να κρυώσουν. Αν και με την μέθοδο του παγόλουτρου, μπορεί να χαθούν πολλά λιπαρά στοιχεία που δίνουν την άρτια γεύση. Ορισμένοι Chef τοποθετούν τα μαγειρεμένα κομμάτια πρωτεϊνης κάτω από κρύο αέρα για να ρίξουν τη θερμοκρασία.
Τέλος, τα κομμάτια κρέατος ή ψαριού, κομμένα σε λεπτές φέτες σερβίρονται στον πελάτη με σάλτσα σόγιας ή ponzu που αναμιγνύεται με χυμό εσπεριδοειδών,αρωματισμένο με τριμμένο τζίντζερ, κρεμμύδια και σκόρδο. Συνήθως καταναλώνεται ως ορεκτικό στα παραδοσιακά ιαπωνικά εστιατόρια.
Αν και συχνά θεωρείται ως μια μοναδική τεχνική, το κρέας και τα προϊόντα ψαριού που παρασκευάζονται σε στυλ Τατάκι σερβίρονται και ως “side dish” δίπλα σε άλλα πιάτα σασίμι.
Προέλευση
Η παραδοσιακή ιαπωνική τεχνική, πιστεύεται ότι εφευρέθηκε στην αρχαία επαρχία Tosa, η οποία είναι τώρα τμήμα του νομού Kochi. Η περιοχή ήταν γνωστή για το “katsuo” Τατάκι. Ο Sakamoto Ryōma, μια εξέχουσα προσωπικότητα στην Ιαπωνία τον 19ο αιώνα είναι ο πρώτος που μαγείρεψε με την συγκεκριμένη τεχνική, υιοθετώντας το ευρωπαϊκό ύφος επεξεργασίας του κρέατος, από αλλοδαπούς που κατοικούσαν στη πόλη του Nagasaki.
